تأثیر تمرین شدید اسکی آلپاین بر وضعیت آنتی اکسیدانی اسکی بازان مرد

مقدمه: فعالیت های ورزشی از یک طرف با افزایش فشار اکسایشی، احتمال تشکیل رادیکال های آزاد مضر را افزایش می دهد و از طرفی با القای آنزیم های ضداکسایشی سبب کاهش رادیکال های آزاد می شود. نتیجه ی نهایی انواع تمرین های بدنی در کاهش یا افزایش رادیکال های آزاد سؤالی اساسی در مورد آن نوع فعالیت محسوب می گردد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی وضعیت آنتی اکسیدانی اسکی بازان آلپاین مرد هنگام تمرین شدید طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 12 اسکی باز آلپاینی مرد (5± 20 ساله) به مدت شش هفته در تمرین های شدید اسکی شرکت نمودند. قبل از شروع تمرین ها و بلافاصله پس از اتمام آن ها نمونه ی پلاسما و گلبول های قرمز برای سنجش گلوتاتیون، اسیداوریک و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام گرفته شد. یافته ها: میزان اسیداوریک پلاسما (به ترتیب 4/1±5/6 و 7/1±3/8 میلی گرم در دسی لیتر 05/0p<) و ظرفیت آنتی اکسیدانی آن (2/0±1/2 و 3/0±7/2 میلی مولار، 05/0 p<) قبل و بعد از تمرین شدید شش هفته ای افزایش آماری معنی داری داشت. هم چنین میزان گلوتاتیون در گلبول های قرمز (7/0±4/5 و 9/0±1/6 نانومول بر میلی گرم هموگلوبین، 05/0 p<) نیز افزایش معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: تعادل میان افزایش فشار اکسایشی و القای مسیرهای ضد اکسایشی در فعالیت ورزشی شدید اسکی آلپاین بعد از شش هفته به نفع افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و گلبول های قرمز است، لذا این فعالیت سبب افزایش رادیکال های آزاد نخواهد شد.